Vorige week, vrijdag 5 juli, maakten we een tripje naar Rotterdam. We hadden ontdekt dat Boijmans – in eeuwigdurende verbouwing – een paar weken toegankelijk zou zijn. Wel vooraf een tijdslot boeken. Makkelijke schoenen want het is een bouwplaats.

Zo gezegd zo gedaan. Als lezer heb je hier niet veel aan want het museum is inmiddels alweer dicht. Maar we bezochten ook het Nieuwe Instituut en daar zijn ze nog de hele zomer bezig met onder andere de Architectuur Biënnale..

Onderweg van CS, wat een fijn station is dat geworden, een groet aan het nieuwe beeld waarmee altijd mensen op de foto willen, een aangename wandeling naar het museum, koffie?? Aha, een aardige tent:

Heilige Boontjes? een vergadercentrum met de naam Detentiecentrum? Ik meende me te herinneren dat hier ooit ergens een rechtbank was.. De serveerster weet niet van een rechtbank, wél dat het een voormalig politiebureau is.

Later op de dag, op de terugweg, belanden we er weer – er hing immers een gevelbord van Leffe dus dat zou wel goed komen voor onze gebruikelijke afsluiting: een biertje en een borrelhap; dan weer naar het station.

En dan lezen we wat meer over de onderneming.

Hieronder een foto van de placemat, waar alles is beschreven.

Het is een sociale onderneming waar werk is voor iedereen; begonnen rond een koffieleveringsbedrijf Heilige Boontjes, en daarna de kans gegrepen om in het voormalig Bureau Eendrachtsplein een horeca te beginnen.

Aanbevolen! Leuke ruime zaak, aardige mensen, lekkere dingen om te eten. En op de route van het station naar het Museumpark / de Witte de Withstraat.

Tijd voor ons tijdslot..

Voor het museum vormt zich een rij; mensen worden in groepjes toegelaten, krijgen een toelichting, een plattegrond en een bouwhelm, en dan kan je naar binnen!

Het wordt een wandeling van zo’n anderhalf uur; het gebouw is kaal, hier en daar staan nog teksten met verwijzingen naar afdelingen, restaurant en dergelijke. Je herkent eens een trap, die oude ingang met die vier grote vitrines, er zijn verwijzingen naar eerdere projecten en kunst die er ooit was; en er zijn ook speciaal voor de gelegenheid gemaakte dingen. Bizar om midden tussen het puin een vitrine met bekend mooi glaswerk te zien, en een blik te werpen in een galerij met porselein of spiegelende bollen van Maria Roosen.

Hier en daar is een informatiepunt waar je kleine kaartjes kunt pakken: een plaatje en een gedachte.

Het oog valt op de brandblusser en een drinkflesje.. daar kan je niet zonder.

Het bewegende object in het trappenhuis was al aangekondigd in de krant. /

En de uitgang van de tour is op de binnenplaats – die gevuld is met bewegende slurven. Er is ook een springkussen.

/

Het Nieuwe Instituut

Voormalig Nederlands Architectuurmuseum. Altijd weer een zoekplaatje.. Een wandeling langs de tentoonstelling over Dutch Design: Dutch, more or less , met alle ontwikkelingen naar Internet (De Digitale Stad, XS4ALL) en 3D printen. Hoe gaat dat verder? Interessant!

En op de begane grond een geweldige tentoonstelling in het kader van de Architectuur Biënnale: Nature of Hope. De vorige Biënnale bezocht ik ook; daar was onder andere een ontwerpopgave waar collectieven 10.000 huizen (van de 1 miljoen) konden plaatsen in een zelf gekozen vierkant in Nederland. Allemaal lekker aan het knutselen – en dan de rode bak in het midden waar de Rijksbouwmeester kritiek levert op de opgave om 1 miljoen huizen te bouwen! We zouden eerst maar eens moeten kijken naar ander gebruik van wat er al is: herbestemming van kantoorpanden etc, maar ook ander gebruik van de woningvoorraad. Daarop werd in deze tentoonstelling uitvoerig ingegaan. Maar ook op de klimaatopgave: hoe kan je de stad klimaatbestendig maken? Vooral opmerkelijk: leven met groen. Voorbeelden uit verschillende steden, met uiteraard een mooie presentatie van wat er allemaal in Rotterdam gebeurt. Betrokkenheid van de bewoners, meestal wel met een klein groepje voorlopers, en waarschijnlijk een stukje professionele / betaalde inzet om te helpen bij het voortbestaan. Wie dit voorjaar heeft geworsteld met de (moes-)tuin weet uit eigen ondervinding dat het vaak ‘omgaan met teleurstellingen’ is – maar wat wél lukt is dan weer extra lekker, en het samen in het groen werken schept een band.

Dit blad kon mee naar huis; op de achterkant zijn alle projecten beschreven, van DakAkker tot Arieberkelaarpad. De QR code brengt je naar de website met veel informatie.

En vergeet niet even langs de Heilige Boontjes te gaan..

Zoals eerder vermeld: Heilige Boontjes, in het oude politiebureau, een prima stek voor koffie met (appel-)gebak, maar ook voor een biertje en een lekkere borrelhap!