Zo word je door de gebeurtenissen van de dag weer eens teruggeworpen op de vraag: Hoe was dat dan, opvoeden?

Mijn dochter beklaagde zich ooit  eens: “Maar ik ben ook helemaal niet opgevoed”…  en dat klopte gelukkig met mijn idee over opvoeden. dat is gewoon: leven!

En uit een andere zeer recente mailwissel:

“Ik kan niet zeggen dat ik veel last heb gehad van gebrek aan privacy…ik wilde jou zelf ook wel graag vertellen wat ik meemaakte. Je veroordeelde niet snel iets, dat is belangrijk denk ik.”

Zou opvoeden niet gewoon gaan over ‘in gesprek blijven’ – en een voorbeeld zijn? Met alle betrekkelijkheid van dien,..