.. dat deed ik vorige week, de eerste volle week van juli, met dat geweldig mooie weer.
Bergen aan Zee. Maar eerst Bergen Binnen, een dorp zoals zoveel, met standaard straten en pleinen vol horeca en standaard winkels. Maar loop je twee straatjes verder, dan is het een dorp waar de huisjes dicht op elkaar staan, in een wat rommelig patroon en in een verscheidenheid die maakt dat je er een warm gevoel bij krijgt. Een andere wijk staat dan weer vol grote huizen, karakteristieke villa’s, en ook dat is een feestje. Er is een museum Kranenborgh met fraaie, deels lokaal geproduceerde kunst, met een mooie tuin waarin een kunstwerk dat de hele tuin in beweging kan zetten – als je durft. Er moet wel iemand aan een touw sjorren of op een schommel gaan schommelen…
Aan het eind word je uitgenodigd om je toegangsbewijs achter te laten.
De zee… In Bergen aan Zee is er niet veel meer te beleven dan de zee. Bergen aan Zee bestaat pas zo’n 100 jaar; voordien was er geen bebouwing maar kwamen de bezoekers met een treintje uit Bergen. Zoals je nu nog kunt zien op Panorama Mesdag qua Scheveningen. Nu zijn er wat hotels en pensions, een paar strandtenten en één winkel, waar je dus best wat extra mag neerleggen voor de dagelijkse boodschappen. En een geweldige zonsondergang
Volgende etappeplaats: Haarlem, waar ik in het Teylers’ museum op zoek ging naar de werkkamer van H.A. Lorentz, een beroemde Nederlandse natuurkundige die werkte van ca 1890 tot 1928, de Nobelprijs won samen met Zeeman en de naamgever was van het Instituut voor Theoretische Natuurkunde van de Leidse Universiteit ( warme herinneringen). Niet te vinden! Nog maar eens de site opgezocht: Ah , het is een theatrale rondleiding die een paar keer per dag wordt gehouden! Ik bof, er is nog een plekje vrij op de rondleiding van half vier. Het wordt leuk gedaan door twee acteurs die op een simpel niveau de theorie uitleggen: elektromagnetische krachten met een batterij, een magneet en een koperdraad in hartvorm.. de kromming van de ruimte /tijd met een theedoek en een zwaar voorwerp.. 
Ze creëren een samenzweerderige sfeer die je het gevoel geeft dat je stiekem getuige bent van leven en werken van Lorentz, waarbij Einstein ook nog even langs kwam als zijn maatje / beoogd opvolger ( “hij durfde niet!”) en de beroemde foto van de 5e Solvay conferentie hing aan de muur van de werkkamer, net als aan de muur van de werkkamer van mijn ex (theoretisch natuurkundige) en inmiddels bij mijn zoon aan de wand. Een Belgisch industrieel die zo’n conferentie organiseerde…
Aan het eind van de rondleiding werd nog even de grote elektriseermachine aangezet:
Het Teylers’ museum was al vroeg een verzameling voor kunst en wetenschap: tekeningen en schilderijen, fossielen, instrumenten, een fraaie bibliotheek. En die periode dus ook een rustige plek voor Lorentz om er te werken. Zo rustig als de buitenplaatsen in het Hollands duinlandschap. Dus na mijn bezoek aan Teylers’ liet ik me verwennen in zo’n fraaie buitenplaats: Duin- en Kruidberg in Santpoort, dat kennelijk eigendom was / is van de ABN/AMRO. Ik trof een glas in lood raam aan dat verwees naar een voorganger.
Het is een hotel en conferentieoord. Om het rendabel te maken als zodanig moesten er kamers en zalen bij. Binnen leidt dat tot verwarring en verdwaling, maar als je buiten kijkt ze je hoe prachtig de uitbouw is weggewerkt! Een ondergrondse gang legt de verbinding
en rond de nieuwe hotelkamers is een heuvel gemaakt; de kamers krijgen daglicht van een paar patio’s.
Een prachtig park eromheen..
Wordt vervolgd, van Santpoort naar Tiengemeten.
lonneke alsema 