….. Dat is een belangrijk thema voor mij en voor mijn blog. Ook met het Stamhotel ( http://www.stamhotel.nl/)  heeft u al kennis kunnen maken.  Op een zekere dag ontmoeten die twee elementen elkaar, dat is onvermijdelijk.

Het Stamhotel, een virtueel hotel, was dit weekend weer eens te gast in Parkhotel Hierden. En voor het eerst troffen we daar het zwembad, gevuld met warm water! Maar ook wat serieuzere onderwerpen.

Als er geen mensen waren geweest… was dit allemaal bos. Geen hei, geen stuifzanden, geen bekermosjes. Zei Gerrit, onze natuurgids (Nee, geen boswachter. De boswachter is gevangen in het systeem, die heeft tien medewerkers, overlegt met 30 instanties, doet veel administratie  en komt bijna nooit meer buiten..) bij de vroege ochtendwandeling over de zandverstuiving. Als je niet regelmatig snoeit wordt het erg eenvormig. Eenmaal begonnen, moet je doorgaan.

De inleider van de middag, Guus Schrijvers,  heeft het over dilemma’s in de zorg. Als dat niet gaat over de strijd van de mens met het systeem… Heb je zelf nog stuur op de zaken, of komt het over je? Heb je wat over voor je vrije artsenkeuze en hoe maak je die keuze dan? Ga je zelf reserveren voor je oude dag (want dat die komt is geen verrassing)  of maak je je afhankelijk van hoe de regelingen dan zijn? Het lijkt erop dat de visie van de aanwezigen mede bepaald wordt door hun plaats in het systeem. Ik vind het wel verrassend dat veel aanwezigen het heel logisch vinden dat ze t.z.t.  hun huis moeten opeten om hun eigen zorg te betalen. De uitsmijter van organisator Onk was ook wel intrigerend: Gaan we straks een uiterste sterfdatum bepalen?
Systeem.

Een lekker vette band, leadzang Sander Geurts en Liesbeth Gresnigt. Ook de band worstelt trouwens met het systeem: de ruimte voor live muziek op de podia is steeds beperkter…  Het vereist creativiteit om nog aan de bak te kunnen.

Film kijken in de kleine bioscoopzaal. Maar onverwacht is het mooi weer geworden. Droog en zelfs af en toe zonnig. Het programma gaat óm; we zijn tenslotte geen gevangene van het systeem.  Geen film maar een wandeling of fietstochtje, tai chi in de open lucht, boek lezen op een bankje… En dan toch maar even dat verleidelijke zwembad.

Heerlijk!

Samen met Heleen zwem ik en praten we bij. Hoeveel baantjes? Geen target… Maar wel steeds die draad met die bolletjes. Kafka  revisited……

Mooie technische uitvinding.  de robotstofzuiger in het zwembad. Er is nog verbetering mogelijk zodat het mensvriendelijker wordt. Bescheiden zich terugtrekkend om een mens de ruimte te geven die zijn eigen baantje wil trekken.