Vandaag bezocht ik de tentoonstelling van Strandbeesten, in de turbinehal van de Haagse Elektriciteitsfabriek.(De Constant Rebecqueplein 20, Den Haag; t/m 3 mei, vrijdag /zondag van 14-22 uur).
Zomaar op een vrijdagmiddag, omdat ik toch in de buurt was, en de aankondiging in de Volkskrant van donderdag 13 maart opzij had gelegd.
Een grote hal, industrieel monument (neem ik aan)
waarin de beesten, en hun archeologisch archief, goed op hun plaats leken. In afwachting van een zomer aan het strand dan natuurlijk…
Theo Jansen (wetenschapsjournalist) is al 25 jaar bezig met het ontwikkelen van strandbeesten. Begonnen als een theorie, en na verloop van tijd omgezet in echte experimenten. Hij ontwikkelde steeds nieuwe versies van zijn Strandbeesten.
Een leuke tentoonstelling, met beesten in verschillende vormen, ook enkele waarmee je zelf een stukje kon wandelen. Video’s van strandbeesten, hun poëzie en hun gevaarlijk leven in de zeewind. En Theo Jansen die ze dan weer oplapt, uitgraaft en een nieuwe kans geeft.
Mini-modellen die gedemonstreerd worden met een mini-wind uit een haardroger. Aandoenlijk…
En dan blijkt dat Theo Jansen op deze middag een journalist van het AD ontvangt en voor hem de nieuwste versie tot leven brengt. Het verhaal dat hij voor de journalist houdt, mogen wij als bezoekers van dat moment mee beleven.
In principe ontwikkelt Theo Jansen elke winter een nieuwe generatie van zijn Strandbeest; in de zomer experimenteert hij ermee op het strand en aan het eind van de zomer verklaart hij deze tot Uitgestorven . Volgende winter weer verder..
De onderdelen van de eerdere versies vormen dus het archeologisch archief dat in de tentoonstelling te zien is.
Theo Jansen loopt wat druk om het beest-in-ontwikkeling heen: pas op, blijf een beetje uit de buurt…. want de compressor is de petflessen aan het vullen en wie weet wat het beest gaat doen!
Dan is het zover: hij vertelt, begeleidt het beest een beetje omdat het alweer een paar dagen niet actief is geweest, en dan komt het in beweging!
Het verhaal gaat door met een beschouwing over de evolutie.
Aan het begin van de ontwikkeling van de strandbeesten heeft Theo Jansen met behulp van een computermodel uitgewerkt hoe het lopen zou kunnen worden gerealiseerd. Zo dat de ruggegraat op dezelfde hoogte zou blijven en de poten als het ware er onderdoor lopen. Hij heeft dat ontwikkeld en vervolgens de compositie van een aantal lengtes van staven, het DNA van een strandbeest, op zijn website geplaatst. En sindsdien zijn worldwide allerlei studenten bezig met het bouwen van strandbeesten. In zijn visie: de strandbeesten hebben het voor elkaar! Voor hun verspreiding over de wereld hebben zij al veel mensen ingeschakeld… inmiddels ook in de vorm van 3D printing.
Onderhand is Theo aan het nadenken over een volgende stap in de evolutie van zijn strandbeesten. Begonnen met spieren, inmiddels zenuwen om die aan te sturen, en nu op zoek naar het verschijnsel hersenen . Volgde een demo met drie onderdelen waarmee nullen en enen kunnen worden geproduceerd – de basis van de computer.
Wat leuk om je te laten raken door de strandbeesten, en mee te gaan in de gedachten over evolutie. De Strandbeesten staan model voor de evolutie. Ze hebben menselijke trekjes, hun bewegingen zijn elegant.
In het weekend van 3 mei eindigt de tentoonstelling; dan gaat het beest naar het strand en verblijft de hele zomer tussen Kijkduin en Scheveningen Haven. Wandelt bij zuidwestenwind naar Scheveningen, en wacht daar op het zachte zand tot de wind gedraaid is naar noordoost. Dan is het tijd om weer naar Kijkduin te wandelen…
De site van Theo Jansen: http://www.strandbeest.com/
Een video over de opbouw van de tentoonstelling: http://www.youtube.com/watch?v=OtfNqqX311U
Wat fascinerend! En heel erg mooi, ik had het nog nooit eerder gezien, bedankt.