Studeren

Mijn vioolleraar ( http://www.tjoelkerbos.demon.nl/vioolschool-p2.html#lessen)

nodigde me (na zes weken les) uit om deel te nemen aan een strijkersdag op 6 juli. Ik werkte nog zes weken heel hard aan het opgegeven repertoire, en ik kon er al aardig mee uit de voeten, vond ik zelf. Nog even zo’n vraag: wil je echt meedoen, want andere beginners hebben afgehaakt. Ja, ik vind t leuk; als jij je niet schaamt voor mijn beginnersgeluid…

Zo gezegd zo gedaan; ik nam als 3maandskindje (en zo als benjamin)  deel aan de strijkersdag van een aantal muziekdocenten uit de regio.

14595181935_3bfe831cdb_b

Natuurlijk in de beginnersgroep. Ook dat was al een hele uitdaging. Het lijntje dat ik had ingestudeerd werd gemengd met moeilijker lijntjes in de andere partijen. Tijdens de repetities zat een altvioliste naast mij met dezelfde partij. “Kijk, hier… en hier heb je een maat rust”.

Wat mij opviel (en tegenviel) als ervaren meerstemmig koorzanger: Daar heb ik een muziekblad met de 4 stemmen en eventueel ook nog de begeleidingspartij boven elkaar. Ik kan zien wat de anderen doen, en als ik een afslag heb gemist kan ik zo weer aansluiten.

Als violist in een orkest krijg je alleen je eigen lijn; de andere partijen worden voor jou alleen aangegeven met maten rust.

Ik vind dat vreemd. Samen spelen is dan niet meer dan ieder je eigen lijn spelen en blij verrast zijn als het wat wordt… Maar goed, het was leuk en spannend en zeker voor herhaling vatbaar.

14408599538_615ddf4f4f_b

Ik weet nu wel waar de manco’s liggen: in mijn techniek! Logischerwijs kan ik het allemaal vatten, maar de vertaling van de toon naar de snaren (streek en vingerzetting; snelheid van wisselen zodat een mooi vloeiende toon ontstaat)  kan ik nog niet echt uitvoeren. Dat vereist nog heel veel training. Wat ik nu weer met meer plezier doe, omdat ik heb kunnen ruiken aan een mooi resultaat. De kenner die naar de laatste foto hieronder kijkt ziet ook dat de stand van de linkerhand niet deugt.. Je hebt het dus ook over al heel snel ingesleten gewoontes, en voortdurend switchen van hoogdravende ambitie naar platvloerse worsteling.

14593273904_7f146a66e4_b

(foto’s Huub Louppen)

 

  …en studeren

Twee dagen voor die Strijkersdag leverden mijn studenten hun papers in voor het vak Management en Organisatie voor de Bachelor Accountancy.

Al een aantal dagen ben ik bezig mijn mind op te maken over hun prestaties. En vanavond schiet ineens in mijn gedachten: wat is eigenlijk de overeenkomst en het verschil met hun accountancystudie en mijn vioolstudie?

Voor mijn tweedejaars accountancystudenten is mijn vak Management en Organisatie een bijvak. Ze moeten het doen om hun bachelor te halen. Ik hoop dat ik ze in 15 dagdelen de lol heb leren inzien van het kijken naar organisaties van alle soorten. Maar het is een niet zelf gekozen onderdeel. Krijg ik ze zo uitgedaagd als ik ben met mijn viool?

Als ik naar hun producties kijk: een bedrijfsanalyse van een organisatie naar keuze, volgens een voorgeschreven model, met gebruikmaken van de geleerde theorie: Dan ben ik gemiddeld gesproken onder de indruk!  

Studenten hebben zich in de materie verdiept, hebben lol gekregen in het herkennen van patronen, hebben plezier ervaren in het schrijven van een stuk. Ook op tussentijdse opdrachten kreeg ik soms dat soort commentaar: Het onderwerp Motivatie bleek een snaar te hebben geraakt “Het ging dus over mijzelf!”

Maar voor de meeste studenten is het vak M&O vooralsnog  instrumenteel gebleven: ik moet dit vak halen om mijn eigenlijke doel te bereiken. Stiekem hoop ik dat ze in een later stadium gegrepen worden door het wonderlijke samenspel in organisaties… 14408599538_615ddf4f4f_b