Onlangs maakte ik een reisje naar Frankrijk  en Spanje, met name de oostkust rond Valencia. In etappeplaats Toulouse zocht ik even op of er nog een concert was die avond:

Ce n’est pas un concert!! stond er als waarschuwing bij.

Het was een openbare repetitie van een Bach cantate (nummer 175) door het Ensemble Baroque de Toulouse. met aansluitend uitvoering. In de Eglise Saint Exupère

Charmant!

De enthousiaste dirigent Michel Brun werkte wat finesses uit en introduceerde de verschillende instrumenten. Zoals op het eerste fragment te zien: Viola da Spalla, een kleine cello die bespeeld wordt als een altviool… ; permanent aan de bak de cello en het klavecimbel (dat voor het begin van de repetitie heel lang gestemd moest worden: stilte aub..) verder blokfluiten, violen, een trompet en een hobo.

Onder de repetitie liepen er nog instrumentalisten en koorleden binnen die eerder op de middag al een ander klusje hadden gehad.

Bijzonder: de bas Laurent Labarbe kwam aan de late kant binnengesneld op sportschoenen.. hij kwam net van een uitvoering van de opera van Toulouse waar hij in het koor had gezongen..

Speciaal: de trompet bij Open mijn oren… 

Voor het koraal was de bladmuziek uitgereikt zodat het publiek vierstemmig Nun, werther Geist, ich folg’dich.. kon zingen. Nog maar even extra oefenen; desnoods zingen jullie allemaal de melodie, het koor vult het dan aan.

Na een kwartiertje pauze werd de hele cantate uitgevoerd, met als slot het gezamenlijk gezongen koraal. Applaus.. en een toegiftje.. en dan: Kom op mensen, nog een keer het koraal en dan naar huis en naar bed…

Na het zingen de kerk uit; op de cour stond een doos voor donaties en een tafel vol plastic bekertjes met wijn.

Het Ensemble heeft de ambitie alle Bachcantates uit te voeren…