Ik woon niet in Arnhem, maar ik leef er wel – voor een deel. Ik woon in Velp. Zo’n gemeente die gebruik maakt van de voorzieningen van een centrumgemeente, in dit geval Arnhem. Theaters en andere culturele activiteiten, ziekenhuis, scholen, gespecialiseerde winkels, je weet wel.

Ik leef mee met Arnhem. Als daar een referendum is, bijvoorbeeld over de haven  of het Kunstencluster, dan zou ik zo graag meestemmen.. maar dat mag niet.

Eerder heb ik deelgenomen aan een project voor maatschappelijke ontwikkeling in en voor (een wijk van) Arnhem, en dan was het regelmatig een probleem dat je geen ingezetene was. Dus werd je met argwaan bekeken. Wat mo(e)t je? Doe je dit zomaar belangeloos, omdat je een droom hebt? Sorry maar je status is nul.

Nu ben ik al een paar jaar actief in het initiatief Bep en Fatima; een gratis coachingsproject in Arnhem e.o. door vrouwen voor vrouwen die maximaal een minimumloon hebben en hun situatie willen verbeteren. http://bepenfatima.weebly.com/

Zo kom ik weer in aanraking met de kansarmen van deze stad. Heel leerzaam! Daar heb ik eerder al over geschreven.

En dan komt op Twitter zomaar de Arnhem Agenda voorbij.   Een verdiepingsbijeenkomst over Samenwerken en de Menselijke Maat. Voor mij triggert het ervaringen in B&F context. Maar hoe zit het project in elkaar en kan ik gaan deelnemen?

http://www.arnhem.nl/Politiek_en_organisatie/Burgemeester_en_wethouders/Arnhem_Agenda

Er is een startbijeenkomst geweest in november, met professionals en ad random uitgenodigde burgers. Daar kwam een vervolg uit van 5 thema’s waarvoor een verdiepingsbijeenkomst kon worden georganiseerd, en dan komt er een brede bijeenkomst op 19 januari waar alles weer bij elkaar komt en de Agenda voor de Toekomst, in belangrijke mate door de burgers ontwikkeld, aan het gemeentebestuur wordt gepresenteerd. Hiero! Doe er je voordeel mee! Knappe jongen die als gemeentebestuur nog veel afwijkt van dit pakket.

Vandaag nam ik deel aan die verdiepingsbijeenkomst, en het was fijn om te doen. Mijn Bep en Fatima was bij sommigen al bekend en anderen vonden het een geweldig initiatief. Mijn ervaring van wat er aan de basis van de kansarmen echt gebeurt was een eye-opener. Het verschijnsel Bejegening werd na enige toelichting herkend als belangrijk. Er werden verbindingen gelegd met initiatieven van allerlei aard, en we ontwikkelden plannen om de verbindingen te verbeteren, zichtbaar te maken. Maar ook de vraag van het vertrouwen: het openstaan voor de zienswijze van de ander en de (h) erkenning van de eigen positie in het systeem (“Waarvoor zit je er eigenlijk?”) en mag dat er zijn van je meerdere. Waar zijn die regels voor bedoeld en hoe kan ik er ook mee omgaan?

Het gaat uiteindelijk allemaal om kennen en erkenning van de mens tegenover je, Als professional tegenover de cliënt en omgekeerd, als politicus tegenover de burger, als burgers onderling.

We maakten onder andere deze bloem: 

Uiteindelijk maakten we ook praktische plannen om deze principes praktisch te maken.

En wat een mooie omgeving was het, waar deze ontmoeting plaatsvond:

http://www.casa-arnhem.nl/showroom-arnhem  Een voormalige voetgangersdoorgang, daarna gebruikersruimte, die werd afgesloten en daarna ingericht als culturele hotspot. Mooi!