Ja, de eerste fase van het Quest project ‘Ontwikkel een mini waterkrachtcentrale’ is al behoorlijk gevorderd. Zoals eerder gemeld, wil ik graag een mini waterkrachtcentrale als meer betrouwbaar alternatief voor een waaklamp op zonne-energie. Immers: de zon schijnt als het licht is maar levert,  in de omstandigheden van de locatie, in de winter zo weinig energie dat de lamp het niet doet als het nodig is: in het donker.

Deze week kwamen de studenten waarnemingen doen in de beek. Ze willen de stroomsnelheid weten en het doorstroomoppervlak. Hoeveel energie kan geoogst worden?

De optie van het gebruik van een debietmeter van een andere afdeling van de hogeschool bleek niet realiseerbaar. Dus ze kwamen aan met een flink stuk piepschuim en een goed plan…

De avond tevoren was al besloten dat de dame van het gezelschap in de beek zou gaan staan; dat was een gelukkig toeval omdat ik alleen een kleine maat laarzen in de aanbieding had.

Het werd een gestroomlijnde operatie: er werden 30 geldige waarnemingen gedaan. De keren dat een blokje in de varen bleef steken telden niet mee.

 

Nu is het wachten op het eindrapport  – en de volgende groep studenten die een prototype gaat ontwikkelen.

Natuurlijk is het qua ecologie voorlopig een druppel op een gloeiende plaat, maar wel heel interessant.

Wordt vervolgd!