Trouwe lezers weten dat ik niet van overstappen houd. Overstappen-ellende was onderwerp van een eerdere blog.

https://wordpress.com/post/58308833/508/

Maar toch heb ik nu weer besloten tot een overstap, en wel een ingewikkelde: ik ga ING, maar eigenlijk mijn goeie ouwe Postbank / Rijkspostspaarbank / PostCheque- en Girodienst PCGD verlaten.

De redenen zullen duidelijk zijn:  ik kan me niet langer vinden in het beleid van deze bank.

Maar ook al eerder schreef ik over de truuk van de banken om nummerportabiliteit onmogelijk te maken door het invoeren van IBAN. (Overigens schijnt het niet in alle Europese landen zo zwaar te tellen). Je moet dus echt geloven aan een nieuw banknummer – en ook vast wel aan een andere service.

Je weet wel wat je hebt maar niet wat je krijgt. ING is  – afgezien van de vele storingen waar ik als door een wonder maar weinig mee geconfronteerd werd – best wel een makkelijke bank. Ik weet waar ik alles kan vinden, mijn vaste relaties komen bijna automatisch tevoorschijn als ik begin met het intikken van een belanghebbende, mijn  pasje doet het (bijna) altijd,

Hoe zal dat gaan bij een nieuwe bank? Die heeft nog geen adresboek van mij, ik moet wennen aan nieuwe procedures, en hoeveel misverstanden zullen er ontstaan bij het overstappen?

Kortom: ik had een grote weerstand maar uiteindelijk hebben andere overwegingen de doorslag gegeven.

Vanmiddag de papierwinkel op de post gedaan.

Ik ga ervaren hoe dit is georganiseerd… en denk er het mijne van.