… waren wij dat nou, in het Stamhotel van dit weekend in Garderen? Een van de hoogtepunten voor mij: de lezing van Gabriël van den Brink, over, zeg maar, het moderne leven. Hoe verhouden wij ons tot de culturele veranderingen van deze tijd, de politiek, de migrantenstromen… En er was niemand die riep: Laat ze toch wegblijven, die vreemdelingen, die profiteurs, laat ze toch gaan werken , die luiaards, laat ze toch … nou ja kortom: in een gezelschap van 50 Stamhotel deelnemers ontbrak dan weer dát tegengeluid. Zo’n initiatief als Het Stamhotel trekt mensen aan die genieten van cultuur, natuur en het gesprek over het leven. De programma-onderdelen zijn interessant maar soms ook confronterend. Zoals dit weekend een muziektheaterstuk over de dood. broertje dood De lezing van Gabriël van den Brink leidde wel tot discussie, maar, ook gezien de deelnemers, niet tot controverse. Ik zou het meer een ‘onderzoekend gesprek’ willen noemen. Dat past in mijn traditie van Vrijplaatsen en bijvoorbeeld specifiek in Campus Orleon Ook wel @campusorleon Is er in de huidige samenleving een overschot aan assertiviteit? Och, het is maar hoe je het bekijkt. In sommige contexten is die assertiviteit ook maatschappelijk buitengewoon nuttig. Is er een verpletterend neoliberaal discours dat alle andere ideeën monddood maakt? Ja! Desondanks en ontegenzeggelijk is er een onderstroom, en als je het beter bekijkt bijna een bovenstroom, waar mensen initiatieven ontplooien, samenwerken, mogelijkheden zoeken, gaten vinden in de regels,… die onderstroom is hoopgevend. En dat hoor je allemaal zo aan tafel in het Stamhotel, en ik ken het ook uit eigen ervaring. Landelijke zaken zoals Resto van Harte . Kleine dingen als eten met je buurt of het ‘illegaal’ taalles geven en samen boodschappen doen met asielzoekers. En zo denk ik alweer: Laten we gewoon dóen, gewoon beginnen; mensen komen in beweging als er een beginnetje is, een aansprekend voorbeeld. Het neoliberale gedachtengoed is ook zomaar een idee; niet per se beter dan het onze. En het onze kan je gewoon gaan dóen. Of ga ik nu te ver, mijn mening als dé conclusie van @hetstamhotel neerzetten?
Een paar weken geleden besloot ik nu echt te gaan overstappen. Ik stuurde een mail aan de Triodos bank, kreeg papieren toegezonden, vulde die in, – en toen ik ze op de post deed was het echt begonnen. Er kwam een aantal brieven binnen, met gepaste afstand; ik was een weekje weg maar in die week kwam lang niet alles binnen. Het duurde een dag of 12 totdat alles er was. En tot 2 x toe kreeg ik een mail van Triodos: We hebben uw… (Pas, Identifier) toegezonden, als u die niet heeft ontvangen neem dan met spoed contact op. Dan het nieuwe systeem onderzoeken. Bij ING werkt het met een sms bericht als je een transactie wilt doen. Bij Triodos heb je een apparaatje (de Identifier) dat je moet gebruiken bij inloggen en vervolgens bij het uitvoeren van transacties. Ik ging dat natuurlijk meteen uitproberen: een paar euro’s overmaken van mijn oude bank naar de nieuwe, zowel naar de betaalrekening als naar de spaarrekening; en dan weer terug. Het werkte allemaal. Maar ik moet zeggen dat de transactie met de Identifier wel twee slagen ingewikkelder is dan het systeem van ING. Is het daardoor ook veiliger? Ik weet het niet. In beide gevallen moet je zowel toegang hebben tot de website van de bank als tot een ander apparaat: je eigen mobiele telefoon resp. de Identifier van Triodos. Nou heb ik mijn mobiel altijd wel bij me, maar mijn Identifier zou ik zomaar eens kunnen vergeten mee te nemen bij een vertrek naar het buitenland. Even wennen. En het is niet één handeling maar wel een stuk of 3. Eh.. gaat dat ding weleens kapot? En wat dan? Dan de overstapservice. Door alle drukte bij Triodos vanwege de actie was de ingangsdatum wat vertraagd; ingang 19 mei. “Wilt u wel de instanties waarvan u geld ontvangt zelf informeren?” Voor mij: SVB (mijn AOW), ABP (mijn pensioen) en OHRA (daar heb ik een kleine, maandelijkse lijfrentebetaling van). “En informeer ook zelf de Belastingdienst”. Belangrijk want die willen tegenwoordig nog maar 1 banknummer.. Informeren van Belastingdienst en SVB ging moeiteloos: als je binnen bent ben je kennelijk wie je bent en kan je het nummer veranderen. (Nog wel een beveiligingsvraagstukje..) . Het ABP vroeg wat meer informatie; ik moest een paar formulieren opsturen. Dat was kennelijk nog niet binnen maar mijn pensioen werd vandaag al op de nieuwe rekening gestort! Met de vermelding dat het via de Overstapservice was gelopen. En vandaag kreeg ik een brief van het ABP: Vanaf juni gaan we uw pensioen overmaken op uw nieuwe rekening. Mijn AOW (van SVB) kwam al “gewoon” binnen op mijn nieuwe rekening. Nou heb ik ook nog een kleine lijfrente van OHRA bank. Daar heb ik in betere tijden best een hoop geld op gezet, maar met de crisis is dat een stuk minder waard geworden. Maar goed, vanaf 65 kon ik dat omzetten in een maandelijkse uitkering. Dus ook daarvoor wilde ik wel mijn nieuwe bankrekening gaan gebruiken. Nou, dat was ingewikkeld! Niet alleen moest er een formulier ingevuld, maar ook een bankafschrift bijgevoegd. En met een nieuwe bankrekening heb je dat niet zomaar. Na wat heen en weer overmaken (sowieso handig om het eens te proberen) ontstond er zoiets als een bankafschrift. Geprint en opgestuurd. Een paar dagen later krijg ik een brief van OHRA bank: dit is niet wat we willen hebben. Naam en rekeningnummer moeten op het afschrift staan. En er wordt een (ingevuld) formulier meegestuurd voor een machtiging. Volgende dag maar even gebeld (mailen heeft de duvel in zich, immers). het machtigingsformulier is inderdaad een vergissing (na een poosje navragen) dus dat hoeft u niet in te sturen. Maar dat bankafschrift.. Ja , ik snap wat ze bedoelen en ik ga proberen er een los te krijgen bij TRIOdos. Op de site is het niet te vinden. En de andere 3 instanties waarmee ik tot nu toe te maken heb gehad qua wijziging vroegen hier niet om. Overdrijft OHRA de beveiliging niet een beetje? Nu mijn eigen gedragsverandering: mijn inkomen staat op Triodos. Nu moet ik mijn ING-pas wegstoppen en de Triodos pas gaan gebruiken. Hmm…
Eerder schreef ik over mijn besluit om eindelijk over te stappen van bank. https://wordpress.com/post/58308833/1696/ Dat was vlak voor de actie #ikstapovervanbank En dat is te merken. Triodos verzoop een beetje in de nieuwe aanvragen. Dus het duurde een tijd voordat ik de beloofde serie brieven kreeg. Toen zou ik net een weekje weg. Mailtje gestuurd: hoe lang duurt het nog, want ik ga een weekje weg. “We hebben het erg druk gehad, vandaar de vertraging, maar we kunnen komende week de brieven verzenden”. Ja dus. De brieven werden door mijn lieve buurvrouw uit de bus gevist. Ik had haar gewaarschuwd dat het eraan kwam, daarom lette ze even extra op. Nog op mijn vakantieadres kreeg ik een mail van Triodos: We gaan ervan uit dat u inmiddels uw pas hebt ontvangen. Zo niet, neem dan zsm contact op! Ja, dat weet ik dus niet. Maar wel mooi zorgvuldig van Triodos. Gelukkig zat het goed. Vrijdag bij thuiskomst vond ik nog een aantal verse brieven in de bus: één van Triodos en twee van ING, de bank waarvan ik afscheid aan het nemen ben. Het bleken twee identieke brieven, van dezelfde datum, met de mededeling dat ze het jammer vinden dat ik wegga, nog wat instructies, en de aankondiging dat in de bijlage de lijst is opgenomen met de lopende periodieke overschrijvingen. En in die bijlage zit het verschil: De ene brief bevat alleen de kop van de tabel. De andere brief toont dezelfde tabel, met dezelfde kop – en daaronder een tiental lege vakken. Ben je mooi klaar mee. Het is nu zaterdag. Maandag bellen… Hier ben ik nog wel een poosje mee bezig. Een feuilleton. Met cliffhangers waar mogelijk.
Trouwe lezers weten dat ik niet van overstappen houd. Overstappen-ellende was onderwerp van een eerdere blog.
https://wordpress.com/post/58308833/508/
Maar toch heb ik nu weer besloten tot een overstap, en wel een ingewikkelde: ik ga ING, maar eigenlijk mijn goeie ouwe Postbank / Rijkspostspaarbank / PostCheque- en Girodienst PCGD verlaten.
De redenen zullen duidelijk zijn: ik kan me niet langer vinden in het beleid van deze bank.
Maar ook al eerder schreef ik over de truuk van de banken om nummerportabiliteit onmogelijk te maken door het invoeren van IBAN. (Overigens schijnt het niet in alle Europese landen zo zwaar te tellen). Je moet dus echt geloven aan een nieuw banknummer – en ook vast wel aan een andere service.
Je weet wel wat je hebt maar niet wat je krijgt. ING is – afgezien van de vele storingen waar ik als door een wonder maar weinig mee geconfronteerd werd – best wel een makkelijke bank. Ik weet waar ik alles kan vinden, mijn vaste relaties komen bijna automatisch tevoorschijn als ik begin met het intikken van een belanghebbende, mijn pasje doet het (bijna) altijd,
Hoe zal dat gaan bij een nieuwe bank? Die heeft nog geen adresboek van mij, ik moet wennen aan nieuwe procedures, en hoeveel misverstanden zullen er ontstaan bij het overstappen?
Kortom: ik had een grote weerstand maar uiteindelijk hebben andere overwegingen de doorslag gegeven.
Vanmiddag de papierwinkel op de post gedaan.
Ik ga ervaren hoe dit is georganiseerd… en denk er het mijne van.
lonneke alsema 