.. ik speel nu bijna een jaar viool. En in dat jaar heb ik al veel ervaring opgedaan. Het instrument heb ik te huur van mijn vioolleraar; zo langzamerhand wordt het interessant om er een te gaan kopen. We hebben het erover. Inspelen van een nieuwe viool? Nou, als het een tweede- derde- of tiendehands is, hoeft die viool niet meer ingespeeld te worden, dan is het meer een kwestie van wennen. Jij en de viool dus.
Misschien ga ik dat binnenkort meemaken. Tot nu toe speel ik nog steeds op dezelfde huurviool. Maar dat is al uitdagend genoeg.
Toen ik laatst deelnam aan een demo-middag van verschillende muziekleraren in Arnhem, kreeg ik van een van de andere deelnemers een opmerking over hoe ik mijn viool vasthield, dat was niet oké. Bij zo’n demo-middag kan je je voorstellen dat je doet “wat het is” – op dat moment, en dat je niet op alle aspecten let. Maar daarna in de les komt het dan weer terug. De houding van de viool, hoe precies ten opzichte van je schouder? Je kin op het kinstuk? Je hand op de strijkstok? Je linkerhand die in een rare bocht de vingers op de snaren moet kunnen zetten? De afstand van je vingers op de snaren en het te korte elastiek daartussen?
En trouwens: de streek kan ook mooier en vooral de onafhankelijkheid van de linkerhand (de vingerzetting)en de rechterhand (de streek) zodat je geen haperingen hoort van de ene toon naar de andere.
Tja… ik wist het wel, maar hoe doe je dat?
Nu ben ik dus weer in een fase van techniek verbeteren: op al deze dingen letten, de toonladder oefeningen uit het nieuwe lesboek…
En ik realiseer me dat dit zo’n fase is waarin mensen afhaken.
Je ziet weinig vooruitgang, je moet investeren zonder veel opvallende succesnummers, Het doet pijn, die rekoefeningen. Als je niet oplet krijg je rsi-verschijnselen aan de hand waarmee je je strijkstok vasthoudt. (Vasthoudt? Nee, hanteren en regelmatig in beweging blijven..)
Redenen genoeg om te stoppen,
Maar ook redenen genoeg om door te gaan. Er zijn toch genoeg leuke ervaringen, en een motiverende leraar helpt er ook bij. De wekelijkse lessen van Martijn zijn een combi van spelen, samen spelen, praten over muziek en techniekaanwijzingen.
Ik ben nog nooit zo bewust bezig geweest met een leertraject. Misschien eens interessant om te veralgemeniseren naar leersystemen?
Wat leuk! Ik speel mn hele leven al viool. Heerlijk, soms dan, het is echt een haatliefde verhouding. Tip, ga snel in een orkest spelen, niets inspirerenders dan dat. Ik speel in Wageningen bij Sonante, kom eens langs om te proberen.
Dank je voor je reactie! Ja, dat is wel mijn streven, spelen in een combo of een orkest. Maar dan moet je toch wel een basisniveau hebben, en daar ben ik voor mijn gevoel nog niet.
Maar die haat-liefde verhouding blijft dus gewoon?
Hai Lonneke,
leuk om je blog te lezen. En ja, die haat-liefde verhouding blijft. Altijd. Ik speel al heel lang en elke keer weer kom je in zo’n fase dat je even flink moet investeren. Maar daarna betaalt het zich ook zo heerlijk weer uit. Vooral ook zorgen dat je tussen het bikkelen door lekker blijft genieten. Wel doorgaan hoor. Het is echt te heerlijk als ineens iets wel lukt.
Dank je wel!
Ik geniet er ook steeds weer van dus de balans is nog positief voorlopig. En ik ga een viool kopen!