Dezer dagen vroeg een oud-leerling van de accountancy- opleiding aan de Nyenrode School of Accountancy& Controlling of ik met haar wou linken op LnkedIn.

Ik ben daar niet automatisch in dus ik keek even naar haar profiel. En ze had best een leuke carrière gemaakt..

Het was een studente die ik wat extra begeleiding had gegeven bij het schrijven van haar paper. Kwestie van uitdagen, extra afspraken en bemoediging. Waarop ze een keurige 7 heeft gescoord.

Dus ik schreef haar een berichtje: Ik zie dat je een leuke carrière hebt gemaakt en ben je verder ook gelukkig?

Goeie vraag, antwoordde ze. Ik ben me aan het herbezinnen op mijn loopbaan, want ik vraag me af of ik hier echt enthousiast over word – niet echt. En toen dacht ik terug aan de colleges M&O en ik herinnerde me hoe u zichtbaar genoot van het lesgeven.  … etc. etc…   en ik ben nu op zoek naar de baan die echt bij me past.

Het deed me goed!

Met een signaal dat tenminste maar 1 student door mijn lessen betere keuzes voor zichzelf maakt, voel ik dat mijn inzet nut heeft gehad. Deze studente heeft het me verteld, maar vaak is dat een afspiegeling van de gehele werkelijkheid (althans – daar vlei ik me mee..)

Dat is toch de ultieme motivatie voor een docent: School maken!

Goed om bij stil te staan bij alle steeds terugkerende discussies over onderwijs.

Inmiddels ben ik met pensioen maar ik blijf bezig met leerprocessen en met de vraag welke bijdrage ik daaraan kan geven. Een belangrijk voorbeeld daarbij is de coaching in de structuur van Bep en Fatima http://bepenfatima.weebly.com/ . Ik leer van die vrouwen en ik geef ervaringen door. Maar het gaat vooral over betrokkenheid, motivatie – en liefde.